Ograniczenie liczebności bakterii promieniowców

Ograniczanie skutków nadmiernego rozwoju promieniowców w osadzie czynnym

Promieniowce jest to grupa bakterii Gram dodatnich umownie nazywana „Nocardiopodobnymi Actinomycetes”, obejmująca wiele gatunków o podobnej morfologii tj. Nocardia amarae, Nocardia pinensis, Rhodococcus, Gordona, Skermania. Wiele bakterii z tej grupy jest morfologicznie nierozróżnialnych, dlatego często określa się po prostu przynależność do grupy promieniowców (typ Actinobacteria). Ich nadmierny rozwój jest głównie związany z utrzymywaniem długiego wieku osadu w oczyszczalniach ścieków z dopływem ścieków bogatych w tłuszcze oraz substancje powierzchniowo czynne, jednak mogą również rosnąć w środowisku nie tylko bogatym w tłuszcze, ale także w cukry, alkohole, octany, związki aromatyczne czy węglowodory. Szybkość ich wzrostu jednak jest bezpośrednio związana z wysokim stężeniem substratu.

Zalecenia spotykane w literaturze dotyczące obniżenia wieku nie zawsze są skuteczne. Jest to związane z faktem gromadzenia się promieniowców w pianie czy kożuchu. Wysoka odporność na wysychanie czy promieniowanie UV umożliwia promieniowcom przetrwanie w osadzie wyflotowanym. Dodatkowo obecność substancji tłuszczowych we frakcjach pływających osadu sprzyja ich rozwojowi. Prowadzi to do sytuacji, gdzie ilość promieniowców w osadzie czynnym jest niewielka, natomiast grubość kożucha stale rośnie.

Innym zabiegiem rekomendowanym przy ograniczaniu liczby promieniowców jest aplikacja jonów glinu, które skutecznie dekontaminują promieniowce, ale należy pamiętać, że działają wyłącznie na komórki obecne w osadzie czynnym, a nie te w kożuchu. Zabieg ten nie ma już realnego wpływu na komórki nagromadzone w kożuchu. Dodatkowo, przy dużej podaży substancji tłuszczowych, nawet po długotrwałym dozowaniu jonów glinu kożuch nadal może występować na powierzchni reaktora. Dlatego też w walce z promieniowcami częste działania z wykorzystaniem pojedynczych metod (obniżanie wieku osadu, stosowanie jonów glinu) ograniczających ich liczebność jest niewystarczające.

Opracowano nową, innowacyjną strategię kontroli promieniowców działając bezpośrednio na przyczynę ich występowania w osadzie czynnym umożliwiając:

Ograniczanie dostępności substratu tłuszczowego dla bakterii → redukcja substancji tłuszczowych przy pomocy preparatu DuoBent (nawet do 90 %)

Obniżenie zdolności tworzenia piany → udowodnione przyleganie promieniowców do submikronowych cząstek DuoBent, co bezpośrednio zapobiega ich transportowi do pęcherzyków powietrza tworzących pianę

Poprawę sedymentacji osadu bogatego w bakterie nitkowate efekt oddziaływania elektrostatycznego w sposób wyraźny wspomaga sedymentację osadu czynnego obfitującego w Actinobakterie

Poprawę klarowności oraz parametrów ścieków oczyszczonych → redukcja zawiesiny (nawet do 99 %) oraz ChZT (nawet do 55 %)

Tym samym DuoBent przyłącza do swoich cząstek promieniowce, uwięzione również w pianie redukując powstający kożuch, przyspieszając ich kontaminację np. jonami glinu.